a.k.a. Διήμερο ποδοσφαίρου.
el equipo: Ο αδελφός μου ο Ιάσονας και ο Φώτης.
los sitios: Βαλένθια , Μαδρίτη Σαντιάγο Μπερναμπέου, Βαλένθια ωκεανογραφικό μουσείο, Μεστάγια.
Έφτασαν στη Βαλένθια γύρω στο μεσημέρι ήρθαν μόνοι τους με το μετρό στην Ayora το σταθμό κοντά στο σπίτι μου. Τους πήρα από κει πήγαμε από το σπίτι...ένα πράγμα είχαν ανάγκη εκτός από νερό...μπάλα...πήγαμε λοιπόν από το Mestalla να δούμε μήπως βρούμε εισιτήρια για τη Valencia που έπαιζε την Κυριακή με το Μπιλμπάο. Τα γραφεία ήταν κλειστά γιατί απλά κανένας Ισπανός δε δουλεύει 14-17...
Πήγαμε λοιπόν κέντρο να δουν την πόλη και γυρίσαμε μετά τις 5 όπου βρήκαμε τους άλλους Έλληνες που ήθελαν επίσης εισιτήρια, μπήκαμε και ρίξαμε μια ματιά στο γήπεδο..
πήραμε εισιτήρια για την Κυριακή...και γυρίσαμε σπίτι να κανονίσουμε το ταξίδι στη Μαδρίτη...
Έκλεισα αμάξι για την επόμενη και ξενοδοχείο για δυο νύχτες...θα πηγαίναμε Παρασκευή και Σάββατο ώστε την Κυριακή να είμαστε πίσω για το ματς...
Ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί πήραμε το αμάξι από το αεροδρόμιο και βγήκαμε το δρόμο...
Το καλό με τις εθνικές οδούς στην Ισπανία είναι ότι είναι τόσο σωστά φτιαγμένες που μπορείς να προβλέψεις το χρόνο ταξιδιού με αρκετή ακρίβεια και χωρίς απρόοπτα αφού ακόμα και με κίνηση η ταχύτητα δεν πέφτει κάτω από κάποιο όριο και έχει παντού και πάντα ανοιχτά βενζινάδικα...
Οποτε μετά από τρεις και μισή με τέσσερις ώρες φτάναμε στον προορισμό μας...βέβαια μέσα στην πόλη αποδείχτηκε ότι δύσκολα να προβλέψεις την κίνηση...άλλα έτσι κι αλλιώς είχαμε καιρό για χάσιμο, άσχημο μέρος στη Μαδρίτη δεν υπάρχει οπότε ήταν ενδιαφέρον να βλέπεις την πόλη. Βάλαμε το αμάξι σε ένα πάρκινγκ και πήγαμε στο ξενοδοχείο να αφήσουμε τα πράγματα. Για 30ευ το άτομο το ξενοδοχείο ήταν παραπάνω από τέλειο...πήγαμε για φαγητό σε ένα από τα τυπικά εστιατόρια που πάνε οι Ισπανοί 14-17 στο διάλειμμα τους για να φάνε. Προσπάθησα όσο μου επέτρεπαν τα Ισπανικά μου να μεταφέρω το menu στα ελληνικά...
Αργότερα τους άφησα στο ξενοδοχείο και πήγα να βρώ τους φίλους μου που είχαν έρθει τις ίδιες μέρες στη Μαδρίτη με το erasmusvalencia.com μια εταιρία που οργανώνει διάφορα για τους ερασμίτες στη Βαλένθια.
Η εποχή ήταν κοντά στα Χριστούγεννα οπότε υπήρχε ήδη η διακόσμηση στην πόλη.
Το αρκούδι που κοντράρει το δέντρο στην Puerta del Sol είναι έμβλημα στης Μαδρίτης και αποτελεί το κεντρικότερο σημείο συνάντησης για τους Μαδριλένιους.
Φωτογραφίες από τους πεζόδρομους της Μαδρίτης
Το συντριβάνι στην Puerta del Sol και μια φοβερή πλατεία της οποίας το όνομα δε θυμάμαι...
Ξεχωριστή και ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει σε ένα είδος καταστήματος που μου αρέσει ιδιαίτερα στην Ισπανία. Στη Μαδρίτη ήταν το Museo del Jamon αλλά υπάρχουν παντού τέτοιου είδους καταστήματα. Το Museo del Jamon είναι ο ναός του κρέατος με σεβασμό στον καπνιστή που θέλει να φάει και στέκι των Ισπανών που σέβονται το αντίστοιχο δικό τους junk food. Τα μπούτια toy jamon κρέμονται από το ταβάνι και παλιώνουν στάζοντας υπομονετικά λιπάκι τους στο πλαστικό κυπελάκι που τους καρφώνουν για να προτατευτούν τα κεφάλια όσων τρώνε από κάτω. Οι χαρτοπεσέτες και τα αποτσίγαρα στο πάτωμα είναι το pedigree του κάθε καταστήματος...ήθισται να τα πετάνε όλα κάτω...οπότε όσο πιο βρώμικο πάτωμα τόσο πιο καλό το φαγητό...
Το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε νωρίς για να πάμε σε αυτό που θα γινόταν το θέμα της εκδρομής...
Αρχικά πήγαμε για την ξενάγηση στο γήπεδο...
Αλλά μάθαμε ότι αυτή τη βδομαδα η Ρεάλ έπαιζε σάββατο και όχι κυριακή...το οποίο για εμάς σήμαινε το απόγευμα...πήγαμε λοιπόν στην ξενάγηση κανονικά και μετά πήγαμε στα ταμεία να πάρουμε εισιτήρια...βέβαια η ουρά ήταν λιγο μεγάλη...
οπότε ο αδελφός μου με το Φώτη πήγανε σαν έλληνες και χωθήκανε από μπροστά καθώς εγώ κρατούσα τη θέση μας στην ουρά σε περίπτωση που δεν έπαιρναν...τα κατάφεραν όμως και πήραμε με κανονική τιμή καθώς γύρω μας τα κοράκια τα πουλάγανε στη μαύρη αγορά διπλές τιμές...
Η ξενάγηση
Μπήκαμε παντού εκτός από τα αποδυτήρια γιατί τα είχαν καθαρίσει και περίμεναν τους παίκτες
Η ξενάγηση εντελώς τυχαία τελειώνοντας για να βγεις έξω σε περνάει από τη μπουτίκ της Ρεάλ την οποία και τιμήσαμε...
Φύγαμε από το γήπεδο και γυρίσαμε στο κέντρο για φαγητό και αναπλήρωση των χαμένων δυνάμεων για το βράδυ...
Ο αγώνας
Επιστρέφοντας το γήπεδο η ατμόσφαιρα ήταν εντελώς διαφορετική...είχε πέσει ο ήλιος είχε μια ψιλή βροχή, κόσμος πλησίαζε από παντού και όλα τα καφέ γύρω γεμάτα.
el equipo: Ο αδελφός μου ο Ιάσονας και ο Φώτης.
los sitios: Βαλένθια , Μαδρίτη Σαντιάγο Μπερναμπέου, Βαλένθια ωκεανογραφικό μουσείο, Μεστάγια.
Έφτασαν στη Βαλένθια γύρω στο μεσημέρι ήρθαν μόνοι τους με το μετρό στην Ayora το σταθμό κοντά στο σπίτι μου. Τους πήρα από κει πήγαμε από το σπίτι...ένα πράγμα είχαν ανάγκη εκτός από νερό...μπάλα...πήγαμε λοιπόν από το Mestalla να δούμε μήπως βρούμε εισιτήρια για τη Valencia που έπαιζε την Κυριακή με το Μπιλμπάο. Τα γραφεία ήταν κλειστά γιατί απλά κανένας Ισπανός δε δουλεύει 14-17...
Πήγαμε λοιπόν κέντρο να δουν την πόλη και γυρίσαμε μετά τις 5 όπου βρήκαμε τους άλλους Έλληνες που ήθελαν επίσης εισιτήρια, μπήκαμε και ρίξαμε μια ματιά στο γήπεδο..
πήραμε εισιτήρια για την Κυριακή...και γυρίσαμε σπίτι να κανονίσουμε το ταξίδι στη Μαδρίτη...
Έκλεισα αμάξι για την επόμενη και ξενοδοχείο για δυο νύχτες...θα πηγαίναμε Παρασκευή και Σάββατο ώστε την Κυριακή να είμαστε πίσω για το ματς...
Ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί πήραμε το αμάξι από το αεροδρόμιο και βγήκαμε το δρόμο...
Το καλό με τις εθνικές οδούς στην Ισπανία είναι ότι είναι τόσο σωστά φτιαγμένες που μπορείς να προβλέψεις το χρόνο ταξιδιού με αρκετή ακρίβεια και χωρίς απρόοπτα αφού ακόμα και με κίνηση η ταχύτητα δεν πέφτει κάτω από κάποιο όριο και έχει παντού και πάντα ανοιχτά βενζινάδικα...
Οποτε μετά από τρεις και μισή με τέσσερις ώρες φτάναμε στον προορισμό μας...βέβαια μέσα στην πόλη αποδείχτηκε ότι δύσκολα να προβλέψεις την κίνηση...άλλα έτσι κι αλλιώς είχαμε καιρό για χάσιμο, άσχημο μέρος στη Μαδρίτη δεν υπάρχει οπότε ήταν ενδιαφέρον να βλέπεις την πόλη. Βάλαμε το αμάξι σε ένα πάρκινγκ και πήγαμε στο ξενοδοχείο να αφήσουμε τα πράγματα. Για 30ευ το άτομο το ξενοδοχείο ήταν παραπάνω από τέλειο...πήγαμε για φαγητό σε ένα από τα τυπικά εστιατόρια που πάνε οι Ισπανοί 14-17 στο διάλειμμα τους για να φάνε. Προσπάθησα όσο μου επέτρεπαν τα Ισπανικά μου να μεταφέρω το menu στα ελληνικά...
Αργότερα τους άφησα στο ξενοδοχείο και πήγα να βρώ τους φίλους μου που είχαν έρθει τις ίδιες μέρες στη Μαδρίτη με το erasmusvalencia.com μια εταιρία που οργανώνει διάφορα για τους ερασμίτες στη Βαλένθια.
Η εποχή ήταν κοντά στα Χριστούγεννα οπότε υπήρχε ήδη η διακόσμηση στην πόλη.
Το αρκούδι που κοντράρει το δέντρο στην Puerta del Sol είναι έμβλημα στης Μαδρίτης και αποτελεί το κεντρικότερο σημείο συνάντησης για τους Μαδριλένιους.
Φωτογραφίες από τους πεζόδρομους της Μαδρίτης
Το συντριβάνι στην Puerta del Sol και μια φοβερή πλατεία της οποίας το όνομα δε θυμάμαι...
Ξεχωριστή και ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει σε ένα είδος καταστήματος που μου αρέσει ιδιαίτερα στην Ισπανία. Στη Μαδρίτη ήταν το Museo del Jamon αλλά υπάρχουν παντού τέτοιου είδους καταστήματα. Το Museo del Jamon είναι ο ναός του κρέατος με σεβασμό στον καπνιστή που θέλει να φάει και στέκι των Ισπανών που σέβονται το αντίστοιχο δικό τους junk food. Τα μπούτια toy jamon κρέμονται από το ταβάνι και παλιώνουν στάζοντας υπομονετικά λιπάκι τους στο πλαστικό κυπελάκι που τους καρφώνουν για να προτατευτούν τα κεφάλια όσων τρώνε από κάτω. Οι χαρτοπεσέτες και τα αποτσίγαρα στο πάτωμα είναι το pedigree του κάθε καταστήματος...ήθισται να τα πετάνε όλα κάτω...οπότε όσο πιο βρώμικο πάτωμα τόσο πιο καλό το φαγητό...
Το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε νωρίς για να πάμε σε αυτό που θα γινόταν το θέμα της εκδρομής...
Αρχικά πήγαμε για την ξενάγηση στο γήπεδο...
Αλλά μάθαμε ότι αυτή τη βδομαδα η Ρεάλ έπαιζε σάββατο και όχι κυριακή...το οποίο για εμάς σήμαινε το απόγευμα...πήγαμε λοιπόν στην ξενάγηση κανονικά και μετά πήγαμε στα ταμεία να πάρουμε εισιτήρια...βέβαια η ουρά ήταν λιγο μεγάλη...
οπότε ο αδελφός μου με το Φώτη πήγανε σαν έλληνες και χωθήκανε από μπροστά καθώς εγώ κρατούσα τη θέση μας στην ουρά σε περίπτωση που δεν έπαιρναν...τα κατάφεραν όμως και πήραμε με κανονική τιμή καθώς γύρω μας τα κοράκια τα πουλάγανε στη μαύρη αγορά διπλές τιμές...
Η ξενάγηση
Μπήκαμε παντού εκτός από τα αποδυτήρια γιατί τα είχαν καθαρίσει και περίμεναν τους παίκτες
Η ξενάγηση εντελώς τυχαία τελειώνοντας για να βγεις έξω σε περνάει από τη μπουτίκ της Ρεάλ την οποία και τιμήσαμε...
Φύγαμε από το γήπεδο και γυρίσαμε στο κέντρο για φαγητό και αναπλήρωση των χαμένων δυνάμεων για το βράδυ...
Ο αγώνας
Επιστρέφοντας το γήπεδο η ατμόσφαιρα ήταν εντελώς διαφορετική...είχε πέσει ο ήλιος είχε μια ψιλή βροχή, κόσμος πλησίαζε από παντού και όλα τα καφέ γύρω γεμάτα.
Το φοβερό είναι ότι το γήπεδο γέμισε τα τελευταία 15 λεπτά και άδειασε σχεδόν αμέσως μετά το τέλος του παιχνιδιού...
Για τις σόμπες που είχε ωστε να μην κρυώνεις είπα?
Με τη νίκη της Ρεάλ φύγαμε από το γήπεδο όπως όλοι, πήραμε το αυτοκίνητο από το γκαράζ και μετά από κάποιες ώρες γυρίσαμε στη Βαλένθια έτοιμοι για τον αγώνα της επόμενης μέρας...
Ξυπνήσαμε το επόμενο πρωί με ένα αρκετά γεμάτο πρόγραμμα, ωκεανογραφικό και μετά γήπεδο...
Το ωκεανογραφικό δεν περιγράφεται εύκολα...δεν είναι απλά ένα ενυδρείο είναι ένα κανονικό χωριό...για να το δεις περνάς εύκολα 4 ώρες συναντώντας όλες τις θάλασσες του κόσμου, τη χλωρίδα και την πανίδα τους. Έχει δύο επίπεδα, την επιφάνεια όπου βλέπεις φυτά και ζώα όπως πουλιά ή φώκιες και τα ενυδρεία από κάτω που υπάρχουν ένα σωρό από ψάρια. Η διαδρομή λοιπόν σε ανεβοκατεβάζει στα επίπεδα βλέποντας κάθε μέρος του κόσμου ξεχωριστά. Υπάρχει ένα εστιατόριο βυθισμένο ανάμεσα στα ενυδρεία στο οποίο μπορείς να φας θαλασσινά, άν το αντέχει η τσέπη σου βλέποντας γύρω σου τα διάφορα ψάρια να κολυμπάνε αμέριμνα.
Λίγα από τα διάφορα που μπορείς να βρεις στα ενυδρεία...
ή έξω από αυτά
...
είναι πολύ ενδιαφέρον να βρίσκεσαι στο τούνελ και να περνάει ο καρχαρίας από πάνω σου στα 5 εκατοστά και να κάθεσαι σαν χαζός και να μετράς δόντια!!!
επίσης πολύ ενδιαφέρον είναι και το σόου με τα δελφίνια...
σε ξαφνιάζει τι μπορείς να κάνεις με ένα σετ πτερύγια και λίγο μυαλό παραπάνω από τα υπόλοιπα ψάρια...
Μετά το ωκεανογραφικό πήγαμε δίπλα στο hemisferic σαν το δικό μας πλανητάριο και είδαμε μια προβολή για τις Άλπεις...αλλά η ώρα είχε ήδη περάσει και έπρεπε να φύγουμε αν θέλαμε να προλάβουμε τη Βαλένθια...
Πήγαμε στο σπίτι αλλάξαμε ρούχα ώστε να αντέξουμε 2 ώρες την ψύχρα που είχε πέσει και ξεκινήσαμε για το γήπεδο...
Οι αστυνόμοι περιπολούν το γήπεδο...
Το γήπεδο γεμάτο...
Αφοσιώθηκα στον αγώνα ο οποίος ήταν φρικτός...
αν το προηγούμενο βράδυ έβλεπες τη Ρεάλ να αλλάζει πάσες εδώ εύκολα βαριόσουν...
Η Βαλένθια έχασε 3-1 από το Μπιλμπάο αν θυμάμαι καλά. Με το τελευταίο γκολ στις καθυστερήσεις και τους τρελούς Βάσκους να πανηγυρίζουν ασύστολα φύγαμε και όπως όλοι οι Ισπανοί πήγαμε και μεις σε μια bodega να φάμε και να πιούμε κάτι...
Μετά από ένα σαββατοκύριακο γεμάτο μπάλα οι φιλοξενούμενοι μου γύρισαν πίσω ευτυχισμένοι έχοντας αγοράσει τα πάντα από το official merchandise των δύο ομάδων...
Υ.Γ. Η άμεση σύγκριση των γηπέδων
Πανοραμική του Μεστάγια
Πανοραμική του Μπερναμπέου
